Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zəif — sif. <ər.> 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – <Nadir bəy:> Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir qarıncanın belə qanına girmək, məncə əfvedilməz bir cinayətdir. H. C.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
halsız — sif. Zəif düşmüş, əldən düşmüş, üzgün, taqətsiz, yorğun. Halsız qoca. – Mehriban yorğun və zəif gözlərini açdı. Çox halsız idi. S. H.. Müəllimin rəngi qaçqın; Çox halsızdır, yatağında. M. D.. Halsız düşmək – üzgün düşmək, taqətsiz olmaq, bihal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitaqət — z. <fars. bi. . . və ər. taqət> Taqətsiz. Belə gözəl düşə ay qabağına; Tamaşa eyləyən bitaqət olur. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tabsız — sif. Gücsüz, taqətsiz, qüvvətsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bihal(ət) — f. və ə. halsız, taqətsiz, yorğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fani — ə. 1) puç, heç; 2) çox zəif, gücdən düşmüş; taqətsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
inqihal — ə. zəiflə(ş)mə, taqətsiz olma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
